2024 yılı itibarıyla gelişim çağındaki her dört çocuktan birinin, günlük protein ihtiyacını karşılayamadığını vurgulayan Taşcıer, ayrıca 1,8 milyon çocuğun maddi yetersizlik nedeniyle yeni kıyafet alamadığını söyledi. Taşcıer, “4,4 milyon çocuk ete ulaşamıyor. 2 milyon çocuk meyve yiyemiyor. 2,2 milyon çocuğun oyuncağı yok. 4,2 milyon çocuk evinden uzak bir hafta bile tatil yapamıyor” diye konuştu.
TÜİK tarafından açıklanan son verilere göre, 15 yaş ve altındaki çocukların yüzde 23’ünün günde bir öğün bile et, tavuk veya balık içeren bir yemek yiyemediği ortaya çıkarken, Taşcıer, “AKP, sosyal devleti ortadan kaldırdı. Türkiye’de gelişim çağındaki her dört çocuktan biri, protein içeren gıdalara ulaşamıyor. Et, tavuk ve balık 4,4 milyon çocuk için lüks haline geldi” dedi.
“AKP, çocukların yaşam hakkını ihlal ediyor”
Taşcıer, bu durumu iktidarın çocuklara uyguladığı “açlık rejimi” olarak nitelendirerek, şunları ekledi:
“Çocuk yoksulluğu, sağlıklı gelişim, eğitim, barınma, sosyal yaşama katılım ve geleceği kurma hakkını etkileyen çok boyutlu bir krizdir. Bu nedenle, 4 milyondan fazla çocuğun protein içeren gıdalara ulaşamamasını sadece maddi eksiklik olarak görmek büyük bir yanılgıdır. AKP iktidarı, doğrudan çocukların yaşam hakkını ihlal eden bir politika yürütüyor.”
“Uzaya çıkmakla övündükleri Türkiye yüzyılında, bisiklet alacak imkanı olmayan 3,1 milyon çocuk var”
Geçtiğimiz günlerde açıklanan 2024 yılına ilişkin çocuk istatistiklerini değerlendiren Taşcıer, Türkiye’deki derin yoksulluğun boyutunun artık TÜİK tarafından bile gizlenemediğini söyledi. Milyonlarca çocuğun açlık, yoksulluk, eşitsizlik ve geleceksizlikle karşı karşıya kaldığını ifade eden Taşcıer, çocuk yoksulluğunun yalnızca gelirle ilgili değil, aynı zamanda bir hak ihlali sorunu olduğunu belirtti.
Taşcıer, Türkiye’de 2024 itibarıyla gelişim çağındaki (0-15 yaş) her dört çocuktan birinin, günlük protein ihtiyacını karşılayamadığını, yaklaşık 1,8 milyon çocuğun ise maddi yetersizlik nedeniyle yeni giysi alamadığını söyledi ve ekledi: “4,4 milyon çocuk ete hasret. 2 milyon çocuk meyve yiyemiyor. 2,2 milyon çocuğun oyuncağı yok. 4,2 milyon çocuk evinden uzak bir hafta bile tatil yapamıyor. Sınıf arkadaşları okul gezisine giderken maddi imkansızlıklar nedeniyle evinde kalan 3,6 milyon çocuk var. Uzaya çıkmakla övündükleri Türkiye yüzyılında, gökyüzüne çıkmayı bırakın, bisiklet alacak parası olmayan 3,1 milyon çocuk var. Bu tablo, sosyal devletin çöküşü ve çocuk haklarının sistematik bir şekilde gasp edilmesidir.”
